Po sa morte de su Poeta nuoresu Franzischinu Satta

 

 

 

Oe Nuoro pianghes in corruttu

po custu fizu tou tantu amadu,

ca franzischinu sa falche at messadu

e sa Sardigna intrea at postu in luttu.

Sa terribile morte che li at suttu

sa linfa chi lu at sempre allattadu.

Fu nuoresu verace istimadu

Poeta ’e pinna cun su versu acutu

a su monte Parnasu iss’est boladu

comente una vampada e fogu alluttu.

Ue l’ispettian Apollo e-i sa noe

Musas chin s’Elicona ana regnadu

de Ipocrene in s’abba giara e bona.

A custu genià li rendede onores.

Sos c’ana s’estru de su versu aladu :

poetas de sa pinna e oradores,

tottu unidos cominzemas oe

a li tesser de laru una corona.

 

 

 

Francesco Chessa

 

(ottobre 2001 ; da “Lughe e iscuru”)